Русская Википедия:Патрици, Франческо

Материал из Онлайн справочника
Перейти к навигацииПерейти к поиску

Шаблон:Однофамильцы

Не следует путать с Шаблон:Iw.

Шаблон:Философ Франческо Патрици (Шаблон:Lang-it, Шаблон:Lang-hr; 25 апреля 1529, Црес, Хорватия — 6 февраля 1597, Рим) — итальянский ренессансный гуманист-неоплатоник хорватского происхождения[1].

Биография

Родился на далматском острове Цресе (Венецианская республика). Внебрачный сын священника, чьи родители принадлежали к мелкопоместному дворянству[2]. В старину хорватские патриоты безосновательно пытались связать его семью с правителями Боснии.

В молодости много путешествовал, дважды побывал в Испании, изучал экономику в Венеции, затем учился в Ингольштадте под патронажем Маттиаса Флациуса (прежде считался его родственником). Продолжил образование в Падуанском университете, где изучал философию и медицину.

После получения диплома жил в нескольких городах Италии, курировал орошение долины По, служил в венецианском флоте и семь лет провёл на Кипре. C 1578 года преподавал философию в Феррарском университете и в 1592 году был приглашён в Рим папой Климентом VIII в качестве преподавателя платоновской философии в Римский университет.

Умер в Риме, похоронен при церкви Сант-Онофрио-аль-Джаниколо.

Научная деятельность

Франческо Патрици провёл всестороннее изучение современной науки и обобщил научные знания своего времени в 15-томном сочинении «Новая геометрия». Оставил также труды по истории, риторике, военному искусству. В области философии защищал идеи Платона от последователей Аристотеля. Утверждал, что учение Аристотеля прямо противоположно христианству — в отличие от Платона. В сочинении «Новая философия универсума» развивает учение о всеобщей одушевлённости природы, то есть панпсихизм.

Шаблон:Начало скрытого блока

Файл:Patrizi - Della nuova geometria, 1587 - 104471.jpg
«О новой геометрии», 1587
На латыни
  • Artis historiae penus. Octodecim scriptorum tam veterim quam recentiorum monumentis. Basileae, Ex officinia Petri Paterna, 1579.
  • Della Historia dieci dialoghi. Venetia: Appresso Andrea Arrivabene. 1560.
  • De historia dialogi X. Con Artis historicae penus. Basel. 1579.
  • De rerum natura libri ii. priores. Aliter de spacio physico;aliter de spacio mathematico. Ferrara: Victorius Baldinus 1587.
  • De spacio physico et mathematico. Ed. Helene Vedrine. Paris: Libr. philosophique J. Vrin, 1996.
  • Discussionum Peripateticarum tomi iv, quibus Aristotelicae philosophiae universa Historia atque Dogmata cum Veterum Placitis collata, eleganter et erudite declarantur. Basileae. 1581
  • Nova de Universis philosophia. (Ad calcem adiecta sunt Zoroastri oracula cccxx. ex Platonicis collecta, etc. Ferrara. 1591, Venice 1593.
  • Apologia ad censuram, [No details]
На итальянском
  • Della historia dieci dialogi (Della historia dieci dialoghi). Venice. 1560.
  • Della nvova geometria di Franc. Patrici libri XV. Ne' quali con mirabile ordine, e con dimostrazioni à marauiglia più facili, e più forti delle usate si vede che la matematiche per uia regia, e più piana che da gli antichi fatto n? si è, si possono trattare … . Ferrara, Vittorio Baldini 1587 [bound in the same vol. Quattro Libri Geometrici di Silvio Belli Vencntino!. Venice. 1595.]
  • Della poetica. ed. critica a cura di D. A. Barbali. Bologna, Istituto Nazionale di Studi sul Rinascimento, vol. 1-3 1969—1971.
  • Della poetica…la deca disputata. Ferrara. 1586.
  • Della retorica dieci dialoghi… nelli quali si favella dell’arte oratoria con ragioni repugnanti all’opinione, che intorno a quella hebbero gli antichi scrittori (Deset dijaloga o retorici). Venetia: Appresso Francesco Senese, 1562.
  • Difesa di Francesco Patrizi; dalle cento accuse dategli dal signor Iacopo Mazzoni. [in Discorso intorno all Risposta dal. sig. F. Patricio] Ferrara. 1587
  • La Città felice, Venice: Griffio, 1553. In Utopisti e Riformatori sociali del cinquecento. Bologna. N. Zanichelli. 1941.
  • L’Eridano. In nuovo verso heroico…Con i sostentamenti del detto verso. Ferrara. Appresso Francesco de Rossi da Valenza 1557.
  • Parere del s. Francesco Patrici, in difesa di Lodovico Ariosto. All’Illustr. Sig. Giovanni Bardi di Vernio, Ferrara 1583.
  • Risposta di Francesco Patrizi; a due opposizioni fattegli dal sign. Giacopo Mazzoni [in Della difesa della Comedia di Dante] Ferrara. Vitt. Baldini 1587
  • L’amorosa filosofia. Firenze, F.Le Monnier, 1963.
В переводе на русский
  • Антология мировой философии / под ред. В. В. Соколова. — Том 2. — М.: Мысль, 1970. — С. 148—154

Шаблон:Конец скрытого блока

Примечания

Шаблон:Примечания

Литература

  • Горфункель А. Х. Философия эпохи Возрождения: Учебное пособие. — М.: Высшая школа, 1980.
  • Горфункель А.Х. Рукопись Франческо Патрици в научной библиотеке ЛГУ // В сборнике: Памятники культуры. Новые открытия. Письменность. Искусство. Археология. Ежегодник 1991. Научный совет по истории мировой культуры РАН. Москва, 1997. С. 17-26.
  • P. M. Arcari, Il pensiero politico di Francesco Patrizi da Cherso, Roma, 1905
  • N. Robb, Neoplatonism of the Italian Renaissance. London, 1935
  • B. Brickman, An Introduction to Francesco Patrizi’s Nova de Universis Philosophia, New York, 1941
  • T. Gregory, L’Apologia e le Declarationes di Francesco Patrizi, in Medioevo e Rinascimento. Studi in onore di Bruno Nardi, Firenze, 1955
  • Onoranze a Francesco Patrizi da Cherso, Mostra bibliografica, Trieste, 1957
  • La negazione delle sfere dell’astrobiologia di Francesco Patrizi, in P. Rossi, Immagini delle scienze, Roma, 1977
  • Шаблон:Статья
  • Шаблон:Книга

Ссылки

Шаблон:Rq

  1. ПАТРИЦИ • Большая российская энциклопедия - электронная версия
  2. Vittore Branca, Sante Graciotti. L'Umanesimo in Istria. Firenze: L.S. Olschki, 1983. ISBN 8822231783. Pp. 40-56.