Русская Википедия:Ромашкан, Франтишек
Шаблон:ФИОШаблон:Государственный деятель Барон Францишек Николай Ромашкан-Киркорович (Шаблон:Lang-pl; 21 августа 1851, Грац — 1935, Станиславов) — австрийский помещик, пианист-любитель, президент Общества музыки в Станиславове.
Биография
Родился 21 августа 1851 года в Граце. Представитель армянской помещичьей семьи из Молдавии, которая получила австрийское дворянство 8 июля 1789 года. Его родителями были Николай Ромашкан (1811—1882) и Тереза Ромашкан (1817—1895), урожденная Плохль.
Музыкально одаренный, он окончил частную музыкальную школу во Львове под руководством Кароля Микули[1]. Член Галицкого музыкального общества во Львове, в 1874—1875 годах член его отдела (правления)[2]. В 1871 году он организовал первое Музыкальное общество в Станиславове, которое позже получило имя Станислава Монюшко. Он был ее президентом более 50 лет. Он также участвовал в строительстве муниципального театра в Станиславове.
Помещик, он владел поместьями Криховцы и Опришивцы, недалеко от Станиславова[3][4]. Он постоянно жил в Криховцах, в расположенном здесь дворце в стиле классицизма, который он отреставрировал в начале 1900-х годов. XX в. (В настоящее время находится в черте Ивано-Франковска и в нем работает ресторан «Францишек Ромашкан»[5].
После смерти Зигмунта Ромашкана в 1893 году он стал очень богатым человеком, так как перенял большую часть его имущества, в том числе: Угерско, Добряны, Пятничаны, Вовня с Волицей и Глинкой в Стрыйском уезде[6] и кирпичный завод Штиллеровка во Львове. Член Станиславско-Богородчанского отделения Галицкого крестьянского общества (1884—1914)[7].
Не был женат и не имел потомства[8][9].
Примечания
- ↑ Olga Ciwkacz, Z dziejów opery amatorskiej Towarzystwa muzycznego im. St. Moniuszki w Stanisławowie (1871—1914), online [22.02.2020]
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1874, s. 594;
- ↑ Jan Bigo, Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Z oznaczeniem: Starostw, Sądów powiatowych, Urzędów parafialnych, Urzędów pocztowych i telegraficznych, wraz z odległością tychże w kilometrach od dotyczącej miejscowości, Spisu ludności wedle obliczenia z r. 1890, Właścicieli posiadłości dóbr tabularnych, Zestawienie Sądów obwodowych z przynależnymi Sądami powiatowymi, Wykaz powiatowych Dyrekcyi Skarbu, Spisu posterunków Żandarmeryi i Streszczenie przepisów pocztowych, telegraficznych i telefonicznych, Lwów 1897, s. 94, 135
- ↑ Potomkowie Piotra Romaszkana. Adnotacje — 202. Franciszek Mikołaj ROMASZKAN DE. online [22.02.2020]
- ↑ Potomkowie Piotra Romaszkana. Piąte pokolenie. online [22.02.2020]
- ↑ Jan Bigo, Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Z oznaczeniem: Starostw, Sądów powiatowych, Urzędów parafialnych, Urzędów pocztowych i telegraficznych, wraz z odległością tychże w kilometrach od dotyczącej miejscowości, Spisu ludności wedle obliczenia z r. 1890, Właścicieli posiadłości dóbr tabularnych, Zestawienie Sądów obwodowych z przynależnymi Sądami powiatowymi, Wykaz powiatowych Dyrekcyi Skarbu, Spisu posterunków Żandarmeryi i Streszczenie przepisów pocztowych, telegraficznych i telefonicznych, Lwów 1897, s. 142, 213,
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1884, s. 555; 1885, s. 555; 1886, s. 555; 1887, s. 556; 1888, s. 556; 1889, s. 648; 1890, s. 648; 1891, s. 648; 1892, s. 648; 1893, s. 651; 1894, s. 651; 1895, s. 651; 1896, s. 651; 1897, s. 651; 1898, s. 750; 1899, s. 750; 1900, s. 750; 1901, s. 750; 1902, s. 833; 1903, s. 833; 1904, s. 833; 1905, s. 833;
- ↑ Ludwik Korwin, Ormiańskie rody szlacheckie, Kraków 1934, s. 146—147 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa — wersja elektroniczna
- ↑ Leon Theodorowicz, Nieco o heraldyce i rodach Ormian polskich, Lwów 1925, s. 14 Śląska Biblioteka Cyfrowa — wersja elektroniczna
